Ο φόβος του θανάτου αναφέρεται στην υπαρξιακή σύγκρουση ανάμεσα στην επίγνωση ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και στην επιθυμία μας να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.
Η σκέψη θανάτου, είτε του δικού μας ή των αγαπημένων μας, πολλές φορές είναι βασανιστική και ανυπόφορη.
Είναι σαν να κοιτάμε κατάματα τον ήλιο – Δεν μπορούμε να το κάνουμε για πολλή ώρα.
Ωστόσο, αυτό που αποφεύγουμε είναι και αυτό που χρειαζόμαστε, να αποδεχτούμε δηλαδή το αναπόφευκτο του θανάτου.
Η ευθεία αναμέτρηση με το δεδομένο του θανάτου οδηγεί στην απευαισθητοποίηση απέναντι στον φόβο αλλά και στην κινητοποίηση για ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή μας.
Ας μην ξεχνάμε πως αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής είναι η αβεβαιότητα του μέλλοντος, με μοναδική και απόλυτη εξαίρεση τη βεβαιότητα του τέλους μας.
Παρόλο που η σκέψη πως κάποια στιγμή στο μέλλον θα πάψουμε να υπάρχουμε ίσως να μας τρομάζει, η ίδια η συνειδητοποίηση της θνητότητάς μας μπορεί να μας δώσει το κίνητρο ώστε να ζήσουμε τη ζωή μας όσο το δυνατόν πιο ικανοποιητικά, μέσα στον χρόνο που έχουμε διαθέσιμο
Η επίγνωση του θανάτου αποτελεί ταυτόχρονα κάλεσμα για ζωή.
“Μολονότι η σωματική πραγματικότητα του θανάτου μας καταστρέφει, η ιδέα του θανάτου μπορεί να μας σώσει”
~ Irvin D. Yalom