Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα συμβάν που βίωσα πρόσφατα και το οποίο με εμπλούτισε με κάποιες πολύ διαφωτιστικές συνειδητοποιήσεις (τις γράφω στο τέλος)
Σε μια πτήση μου από Λονδίνο-Πάφο, είχα την τύχη στο αεροπλάνο να καθίσω δίπλα από μια ηλικιωμένη κυρία, Αγγλίδα. Αρχίσαμε να συζητάμε για μικρά και διάφορα που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση. Ήταν 92 χρονών, έχασε τον σύζυγό της πριν από μια δεκαετία και πλέον αφιερώνει τον χρόνο της σε ταξίδια και δραστηριότητες. Παρακολουθεί μαθήματα γιόγκα 2 φορές τη βδομάδα, περπατεί καθημερινά, πηγαίνει εκδρομές σε εβδομαδιαία βάση, ταξιδεύει μόνη της και απολαμβάνει κάθε της στιγμή.
Είχαμε διανύσει ήδη τα μισά της διαδρομής (ήμασταν δηλαδή ήδη 2.5 ώρες στον αέρα) όταν ξαφνικά ζήτησε τη βοήθειά μου ώστε να επικοινωνήσει με τον εγγονό της, ο οποίος θα την παραλάμβανε στο αεροδρόμιο. Μου ζήτησε να του στείλω μήνυμα από το κινητό της ότι θα φτάναμε στην Πάφο, και όχι στη Λάρνακα, όπως εκ παραδρομής θυμόταν ότι του είχε πει. Της εξήγησα ευγενικά ότι δυστυχώς δεν υπήρχε σήμα κινητής τηλεφωνίας για να μπορεί να σταλεί το μήνυμα. Την ίδια στιγμή ρώτησα έναν αεροσυνοδό εάν υπήρχε πρόσβαση σε Wi-Fi, και μου είπε πως όχι. Η κυρία του εξέφρασε πως ήταν αναγκαίο να επικοινωνήσει με τον εγγονό της. Ο αεροσυνοδός μας είπε να του δώσουμε λίγο χρόνο να δει τί μπορεί να κάνει. Ρώτησε το όνομα της κυρίας και το τηλέφωνο του εγγονού της.
Έπειτα από περίπου 15 λεπτά, ο αεροσυνοδός επέστρεψε με ένα χειρόγραφο σημείωμα από τον κυβερνήτη του αεροσκάφους, το οποίο έγραφε (μετάφραση από Αγγλικά):
Αγαπητή κυρία _________,
Μέσω του πύργου ελέγχου έχουμε καταφέρει να επικοινωνήσει με τον εγγονό σας. Ήταν ήδη ενήμερος για την άφιξη στην Πάφο και ήδη βρίσκεται στο δρόμο. Ωστόσο χαιρόμαστε που καταφέραμε να σας εξυπηρετήσουμε ώστε να απολαύσετε το υπόλοιπο του ταξιδιού σας. Μη διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια μας για οτιδήποτε άλλο.
Ο κυβερνήτης
Τολμώ να πω ότι αυτό το συμβάν με συγκίνησε και με προβλημάτισε, σε πολλαπλά επίπεδα. Με βοήθησε να φτάσω στις εξής συνειδητοποιήσεις:
1) Η ηλικία είναι πραγματικά μονάχα ένας αριθμός. Δεν είναι ποτέ αργά να ανακαλύψεις ένα νέο πάθος και να ζεις τη ζωή σου με πληρότητα και νόημα.
2) Υπάρχει ανθρωπιά, και αναφέρομαι στο συγκεκριμένο πλήρωμα της πτήσης, που με άψογο επαγγελματισμό και ταυτόχρονα ενσυναίσθηση, κατάφεραν συλλογικά και χωρίς να είναι υποχρεωμένοι, να φτιάξουν τη διάθεση σε μια γλυκιά γιαγιούλα.
3) Οι ευκαιρίες δραστηριοποίησης σε άτομα τρίτης ηλικίας που παρέχονται στην Αγγλία είναι εξαιρετικές. Τα άτομα αυτά έχουν πολλαπλά προνόμια, παροχές και διευκολύνσεις. (Η συγκεκριμένη κυρία εξέφρασε χαρακτηριστικά ότι η τρίτη ηλικία που διανύει τώρα είναι η αγαπημένη περίοδος της ζωής της, για τον λόγο ότι όλοι της συμπεριφέρονται υπέροχα!)
4) Αυτό με χαροποίησε πολύ, αλλά παράλληλα με προβλημάτισε αναφορικά με τις συνθήκες που βιώνουν οι ηλικιωμένοι στην Κύπρο. Δεν υπάρχει καμία συσχέτιση, τα άτομα βιώνουν συχνά παραμέληση, οι ευκαιρίες δραστηριοποίησης είναι ελάχιστες, μια σωστή εξειδικευμένη φροντίδα χρυσοπληρωνεται, και τα άτομα όχι μόνο δεν διανύουν την αγαπημένη τους περίοδο, αλλά αντιθέτως, μου έχει τύχει προσωπικά να μου αναφέρουν, ότι προσμένουν τον θάνατο.
Θα χαρώ να μοιραστείτε τις σκέψεις σας!